کشور عزیزمان ایران در زمان اجرای سرشماری 1395 دارای 31 استان، 429 شهرستان، 1242 شهر و 97538 آبادی و در زمان اجرای سرشماری 1390 نیز دارای 31 استان، 397 شهرستان، 1139 شهر و 96549 آبادی بود. تا پایان شهریور سال 1400 تعداد استانها تغییری نداشت، اما تعداد شهرستانها، شهرها و آبادیها در سال 1400 در مقایسه با سال 1395 به ترتیب به تعداد 469، 1419، 98222 مورد افزایش یافت.
بسیاری از نقاط شهری سال 1400 ، در سرشماری‌های 1390 و 1395 به عنوان آبادی یا بخشی از یك آبادی، سرشماری شده است. در مواردی نیز قسمت‌هایی از یك شهر جدا و به صورت آبادی سرشماری شده است. بنابراین لازم بود محدوده‌های مورد مطالعه بازسازی شوند تا بتوان جمعیت آنها را با یكدیگر مقایسه کرده و رشد جمعیتی آنها را محاسبه کرد. این کار نیاز به صرف وقت و دقت زیادی دارد. در این مطالعه تعداد جمعیت شمارش شده در سرشماری سالهای 1390 و 1395، در قالب تقسیمات سرزمینی شهریور سال 1400 بازسازی شدند. پس از بازسازی جمعیت سال 1390 در قالب محدوده جغرافیایی پایان شهریور سال 1400، تعداد جمعیت شهری و روستایی کشور در سال 1390 تغییر یافت. به این ترتیب در یك دوره زمانی ده ساله تعداد 1.636.036 نفر بر جمعیت شهری افزوده و در مقابل همین مقدار از جمعیت روستایی کاهش یافت. به عبارتی تغییر تقسیمات کشوری باعث افزایش بیش از یك میلیون و ششصد هزار نفری جمعیت شهری شد، بدون آن که مهاجرتی بین مناطق شهری و روستایی اتفاق افتاده باشد.

برای دستیابی به اطلاعات بیشتر به سند پیوست مراجعه نمایید.